ด้วยผลคะแนนการสอบเข้ามัธยมในช่วงแรกนั้น ค่อนข้างไม่เป็นที่น่าพอใจนัก บรรยากาศร่มรื่นของสวนรอบข้างที่นั่งสอบของผมทำให้ใจสงบกว่าทุกครั้ง
18 คะแนนที่ล้ำค่า หากจำไม่ผิดก็คงได้ประมาณนี้ ผมไม่ค่อยมีความมั่นใจในการสอบครั้งนี้แม้แต่น้อย แต่ด้วยความเป็นมิตรของเหล่าคุณครูทำให้ผมสบายใจขึ้นมาถึงจะเล็กน้อยก็ตาม
" และนั่นเองเป็นครั้งแรกที่ผมได้สัมผัสกับคำว่า สารสาสน์ "
ในตอนนี้ หรือ มัธยมศึกษาปีที่ 4 ทัศนคติของผมเปลี่ยนไปมากนับตั้งแต่วันแรก ธรรมชาติที่เหมือนเดิม คงอาจจะเป็นความชินไปเสียแล้ว
เสน่ห์หนึ่งของสารสาสน์ในความคิดของผม แน่นอน ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ เพราะอะไรน่ะหรือใช่ ผมค่อนข้างมีปัญหาเรื่องการใช้ คำศัพท์ ( Vocabulary ) อยู่มาก
แต่เป็นเหล่า อาจารย์ที่น่ารัก มากกว่ากระมัง การมาโรงเรียนในตอนเข้าใหม่ๆมันเป็นอะไรที่ชวนตื่นเต้นและน่าหวาดกลัว แต่ช่วงหลังๆมันอาจจะน่าเบื่อมากมายสำหรับบางคน
และนั่นคือเสน่ห์ที่ผมกล่าวถึง การที่อาจารย์จะทำให้นักเรียนสนุกสนานและพร้อมอย่างเต็มที่ในการเรียนนั้น ถูกต้องมันเป็นส่วนหนึ่งของหน้าที่ แต่มันก็เป็นความสมัครใจของอาจารย์ท่านต่างๆเช่นกัน
อาจบอกได้ว่าผมเองอาจไม่มีความรู้สึกใดๆกับตัวโรงเรียนมากนัก แต่ก็เป็นความน่าประทับใจอย่างหนึ่งที่ "สารสาสน์" กำลังมอบให้ผมอยู่ก็เป็นได้
สุดท้ายนี้ก็มีเพียงความรู้สึกสั้นๆที่มีต่อโรงเรียนสารสาสน์วิเทศนิมิตใหม่ บ้านหลังที่สองของผม
ขอบคุณมากครับ.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น